Skip to main content

วิโมกข์ ๓

วิโมกข์ ๓
 [๑๘๙] ธรรมเป็นกุศล เป็นไฉน?
     โยคาวจรบุคคล เจริญมรรคปฏิปทาเพื่อเข้าถึงรูปภูมิ เป็นผู้ได้ฌาน
มีรูปภายในเป็นอารมณ์ เห็นรูปทั้งหลาย
สงัดจากกาม
สงัดจากอกุศลธรรมทั้งหลายแล้ว
บรรลุปฐมฌาน ฯลฯอยู่ในสมัยใด
ผัสสะ ฯลฯ อวิกเขปะ มีในสมัยนั้น ฯลฯ
   สภาวธรรมเหล่านี้ชื่อว่า ธรรมเป็นกุศล.
   ธรรมเป็นกุศล เป็นไฉน?
     โยคาวจรบุคคล เจริญมรรคปฏิปทาเพื่อเข้าถึงรูปภูมิ ไม่มีบริกรรมสัญญา
ในรูปภายในเห็นรูปภายนอก
สงัดจากกาม
สงัดจากอกุศลธรรมทั้งหลายแล้ว
บรรลุปฐมฌาน ฯลฯอยู่ในสมัยใด
ผัสสะ ฯลฯ อวิกเขปะ มีในสมัยนั้น ฯลฯ
   สภาวธรรมเหล่านี้ชื่อว่า ธรรมเป็นกุศล.
   ธรรมเป็นกุศล เป็นไฉน?
     โยคาวจรบุคคล เจริญมรรคปฏิปทาเพื่อเข้าถึงรูปภูมิ ผูกใจอยู่ในวรรณกสิณว่างาม
สงัดจากกาม
สงัดจากอกุศลธรรมทั้งหลายแล้ว
บรรลุปฐมฌาน ฯลฯ อยู่ในสมัยใด
ผัสสะ ฯลฯอวิกเขปะ มีในสมัยนั้น ฯลฯ
   สภาวธรรมเหล่านี้ชื่อว่า ธรรมเป็นกุศล.
          แม้วิโมกข์ ๓ นี้ ก็แจกอย่างละ ๑๖
                       -------------
อธิบาย​ :
วิโมกข์​ ​ความหลุดพ้น​ (นิพพาน)​
1. สุญญตวิโมกข์ 
    ความพ้นที่เกิดจากปัญญาพิจารณา
    เห็นไตรลักษณ์คือ​ อนัตตา
2. อนิมิตตวิโมกข์
    ความพ้นที่เกิดจากปัญญาพิจารณา
    เห็นไตรลักษณ์คือ​ อนิจจัง
3. อัปปณิหิตวิโมกข์ 
    ความพ้นที่เกิดจากปัญญาพิจารณา
    เห็นไตรลักษณ์​  ทุกขัง